دوره ایست که همه حتی در نهایت حیرت تو، دوست داشتن را با خط کش هایشان سانت میزنند..

تا مبادا یک جایی..

یک چیزی..

کم باشد.

فدای سرم که کارت به جایی کشید، که خط کش بدست مقایسه ام میکنی با این و آن.

همان دو سه تا باران...

همان یک بوسه..

همین که شاعر شده ام حالا..

عمری را کفایت میکند...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: